αλληλεγγύη προς όλους δελαδής;

Εντάξει, ίσως στα προηγούμενα post το έπαιξα υπέρ του δέοντος σκληροπυρηνική. Δε μετανιώνω σε καμία περίπτωση που έγραψα ό,τι έγραψα. Αλλά ως αναρχική διατηρώ με περηφάνια το δικαίωμα και την ελευθερία να αλλάξω γνώμη, αν συνειδητοποιήσω ότι έκανα λάθος σε μια παρελθούσα μου κρίση. Στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ότι άλλαξα γνώμη σχετικά με τις τακτικές που πρέπει να ακολουθούνται σ' αυτές τις εποχές πολέμου που ζούμε. Είναι που πιστεύω πιο πολύ ότι οι τακτικές πρέπει να ακολουθούνται πρώτα από όλα με σκοπό να προπαγανδίσουν στην κοινωνία την ιδέα της επανάστασης. Η επανάσταση που θα αλλάξει τον κόσμο δε θα επιτελεστεί από μία μικρή μειοψηφία ατόμων. Οι μικρές μειοψηφίες μπορούν μόνο να προπαγανδίσουν την μελλοντική επανάσταση και τις τακτικές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από αυτη μελλοντική πλειοψηφία των επαναστατούντων.

Μπράβο ρε giant, ευτυχώς που υπάρχουν και μη "πασιφιστές" σύντροφοι. Μπράβο και στον ανώνυμο αυτού του σχολίου, που αναρωτιέται για κάτι πολύ απλό που σπάνια ακούστηκε αυτές τις μέρες: "Είναι τραγικό να μιλάμε γιά αλληλεγγύη με τους τραπεζικούς".

Εγώ θα το πάω λίγο παραπέρα, γιατί έχει παραγίνει το κακό τελευταία: Το γεγονός ότι όλοι, αναρχικοί, πασόκοι, νεοδημοκράτες, δημόσιοι υπάλληλοι, γεωργοί κι εργάτες ζούμε στην ίδια κοινωνία, μας κάνει ως ένα βαθμό τουλάχιστο από τη μια συνένοχους στη διατήρηση του συστήματος και από την άλλη θύματά του. Είμαστε συνένοχοι γιατί αναπόφευκτα όλοι από λίγο έως πολύ έχουμε διαβρωθεί από εξουσιαστικές συμπεριφορές, κυνήγια καριέρας, συλλογές χρήματος κ.α. Και είμαστε θύματα γιατί, ο καθένας βέβαια σε διαφορετικό βαθμό, θα υποστεί επιβολή κανόνων από τους από πάνω του, η γυναίκα απ' τον άντρα, το παιδί απ' το γονιό, ενώ θα γίνει εκμετάλλευση της εργασίας του εργαζομένου για να δημιουργήσει πλεόνασμα στο αφεντικό που κατέχει τα μέσα παραγωγής.

Άρα ναι, και οι μπάτσοι και οι τραπεζικοί και οι δημοσιογράφοι είναι θύματα κάποιας όψης της καπιταλιστικής κοινωνίας. Αλλά μην τους βάζουμε στο ίδιο καζάνι με τους υπόλοιπους που απέφυγαν να γίνουν μπάτσοι (έστω των 700 ευρώ, όπως διατείνονται κάποιοι συμπαθούντες), κλέφτες βολεμένοι στις αγκάλες της τράπεζας που δημεύει σπίτια ανέργων και μεροκαματιάρηδων κι όχι τις περιουσίες των αρχικλεφταράδων πολιτικών κι επιχειρηματιών, ή ρουφιάνοι που παραβιάζουν την προσωπική ζωή εσωτερικών εχθρών αλλά σε καμία περίπτωση όλων όσων παίρνουν μίζες ή κλέβουν την αξία της εργασίας μας. Χώρια που ακόμα κι αν κάποιοι μπαίνουν σε τέτοιες δουλειές επειδή δεν μπορούν να βρουν κάτι πιο αξιοπρεπές, η προπαγάνδα που υφίστανται αφού προσληφθούν είναι τέτοια που σχεδόν πάντα δύσκολα αποφεύγεται να τους κάνει καθίκια του κερατά (με πιο τρανταχτά παραδείγματα το στρατό και τις σχολές αστυνομίας).

Ε λοιπόν αλληλεγγύη σε όλους όσους απέφυγαν να κάνουν τέτοιου είδους ανήθικες δουλειές για να βγάλουν τα προς το ζειν, αλλά όχι σε τραπεζοϋπαλλήλους, δημοσιοκάφρους και γουρούνια.

Όσο για το ατύχημα -- γιατί ατύχημα ήταν, το εξηγεί ο giant στο video -- δύσκολα θα αποφευχθεί να στιγματίσει το χώρο. Πρέπει όμως κι οι πολίτες να μάθουν τι σημαίνει κριτική σκέψη, τι σημαίνει να ψάχνεις για στοιχεία έξω απ' αυτά που βγάζουν τα καθεστωτικά μέσα. Έχουμε πόλεμο όμως, μην το γελάς μωρό μου. Έχουμε πόλεμο, συγκαλυμμένο από τον καθωσπρεπισμό τους καθεστώτος.