Στην πυρα! Στην πυρα!

Γιατί είναι αυτή η εποχή χειρότερη από τις προηγούμενες;
Ζαλισμένοι από θλίψη και φρίκη
δεν αγγίξαμε με το δάχτυλό μας τις πιο άσχημες πληγές
αφήνοντάς τες αγιάτρευτες;

Άννα Αχμάτοβα (1920)

Διαβάζω τι γίνεται τελευταία στην Ελλάδα, ένα χάος, το χάος μας. Το γεγονός ότι αφήσαμε να γιγαντωθεί το τέρας της εξουσίας είναι δικό μας φταίξιμο πάνω απ' όλα. Πάνε στην τράπεζα να βολευτείς για όλη σου τη ζωή θα πει ο γονιός, ψήφισε τον τάδε βουλευτή γιατί θα κάνει τα στραβά μάτια για το αυθαίρετο στο χωριό ή θα φτιάξει το δρόμο που θέλαμε πλάι στην παραλία ή χίλια μύρια άλλα. Αυτό είναι το ένα σκέλος του προβλήματος. Το άλλο σκέλος αλλά και η πηγή του όλου είναι η εξουσία, που παίρνει μορφή στα πρόσωπα των πολιτικών.

Οι πολιτικοί κάνουνε πολλά κακά πράγματα, και για να τα αντιμετωπίσουμε θα αρκούσε να τους εξοστρακίζαμε, να τους παίρναμε τα κεφάλια, και ακέφαλους και ήδη νεκρούς να τους κρεμάγαμε σε κρεμάλες στην πλατεία του χωριού, τις οποίες κρεμάλες θα καίγαμε. Τρεις θάνατοι για κάθε καθίκι. Αν από κει και πέρα θεσπιζόταν και μία παρόμοια τελετή για όποιον πήγαινε να κάνει παρόμοιες ενέργειες, ε τι στον πούστη, κάποια στιγμή θα βρισκόμασταν σε κείνο το εκπληκτικό σημείο της μελλοντικής ιστορίας του κόσμου, όπου θα είχε εξαφανιστεί κάθε ίχνος εξουσιαστικής συμπεριφοράς.

Δεν είμαι καμιά πασιφίστρια. Αγαπώ την ειρήνη, αλλά όσο έχουμε πόλεμο θα πολεμήσω και θα υπεραμυνθώ του δικαιώματος του καθένα να σκοτώσει τ' αφεντικό του, της κάθε γυναίκας να σκοτώσει το δυνάστη άντρα της, του κάθε παιδιού να σκοτώσει το σαδιστή γονιό. Έχω υπάρξει θύμα και των τριών περιπτώσεων (άμεσα ή έμμεσα -- γιατί δεν πρέπει να παραβλέπουμε την ευθύνη ΚΑΙ του παθητικού θεατή εγκλημάτων), και δυστυχώς δεν εκτέλεσα κανέναν απ' αυτούς. Ξεπέρασα τα προβλήματα και ζω τώρα με μια αξιοπρεπή δουλειά κι έναν αξιοπρεπή μισθό (που μου επιτρέπει παρεμπίπτοντος να δίνω λεφτά στους μεροκαματιάρηδες γονείς μου), αλλά νιώθω φταίχτης. Το γεγονός ότι δεν έπραξα καμία δολοφονία, επέτρεψε το τέρας της εξουσίας, της όποιας εξουσίας, να γιγαντωθεί και να πολλαπλασιαστεί.

Γι' αυτό σου λέω πια μωρό μου, στην πυρά όλα, στην πυρά. Και μέσα απ' τις στάχτες θα αναδυθεί ένας καλύτερος κόσμος. Το σασί της σημερινής κοινωνίας είναι τόσο σαθρό, που μόνο με την ολοσχερή καταστροφή της μπορούμε να έχουμε βάσιμη την ελπίδα ότι οι μελλοντικές γενιές θα ζήσουν σ' έναν κόσμο καλύτερο απ' αυτόν που γνωρίσαμε εμείς.