Ντρέπομαι. Αυτό ήταν το πρώτο που σκέφτηκα. Δε χρειάζεται μποϋκοτάζ μόνο στις φράουλες της Μανωλάδας. Σ' ολη την Ελλάδα, και κυρίως σ' αυτό που πουλάει περισσότερο, στις υπηρεσίες τουρισμού. Αυτό φοβούνται, και γι' αυτό βιάστηκαν όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα να καταδικάσουν τα γεγονότα. Αυτό που φοβούνται, μ' αυτό πρέπει να χτυπηθούν.
"The greeks should not expect sympathy" says the IMF managing director Christine Lagarde. "I think more of the little kids from a school in a little village in Niger, who get teaching two hours a day, sharing one chair for three of them, and who are very keen to get an education. I have them in my mind all the time. Because I think they need even more help than the people in Athens."
I agree. They can use all the help you might give them. But just thinking of those poor kids in Africa does not help in improving their living conditions. I myself would not be angry with the international interference of the people managing the globe, if they made this little step in minimizing the inequalities: Send money to the poorest african countries. Not lending them money (because we now know of the vicious cycle that the money lent by the IMF draws the people living in the countries that receive them), but removing money from your fat accounts and giving them as property of the poor countries.
Because, Ms. Lagarde, the rich countries are not rich because they have higher abilities: they are rich because they stole the poor countries' wealth of any kind (minerals, nature, labor). The rich countries are not rich because they work harder or are more efficient at their work, but because they had better ways of exploiting the people who do actually work providing goods and services for the rich countries.
Not to mention that the low level of life in Niger and other african countries is largely a consequence of the policies of the IMF and the corruption of their leaders who mostly supported by the western elite. If Ms. Lagarde prefers to help the infrastructure in Niger, she is welcome to do so, instead of giving money to Greece so that it can pay back the french and german banks. But please, Ms. Lagarde, do so! And don't do it in the form of a loan, just give them the money that the rich countries saved by exploiting the poor ones (people and countries).
In fact, I believe that a great step towards world peace would be to form the United States of the World, one universal coin, a unique fiscal and tax system, and all the money of the tax payers would go to building infrastuctures all around the earth, wherever is most needed. This would be really something worth to envisage, and would allow for everybody to cultivate his/her own abilities. On the other hand, the (fiscal etc.) control would be the same for everybody, so corruption would be either in no country or in all of them.
But in the way to unite all the countries on earth, we can simply start from a real union of Europe, where the countries would be politically and fiscally united (and not only economically). So at the same time that the german car manufacturers would have the advantage of exporting their cars to with no border control and taxes, the southern countries would share their hideous debts with the rich northern countries who have multiply taken advantage of the ecomically united european territory.
Μια χώρα πλησιάζει το χάος, μην υπακούοντας στις αγορές,
κι εσείς απομακρύνεστε απ' αυτή που σας έδωσε τις βάσεις
Ό,τι ερεύνησε με το πνεύμα παραδόθηκε σε σας,
πλέον αποδομείται η αξία της σε παλιοσίδερα
Ως φταίχτρα διαπομπεύεται γυμνή, η χώρα δοκιμάζεται,
εκεί που εσείς όφειλατε να της πείτε ευχαριστώ
Χώρα καταδικασμένη στη φτώχεια, ενώ ο πλούτος της
στολίζει τα προστατευμένα μουσεία σας: φυλάτε καλά τη λεία σας
Η δύναμη των όπλων χτύπησε την χώρα που ευλογήθηκε με νησιά,
και σα στολή τραβούσε τον Hölderlin στο ταγάρι της
Μετά βίας πια ανέχεστε τη χώρα αυτή,
ενώ τους συνταγματάρχες της κάποτε σύμμαχους θεωρούσατε
Γη χωρίς δικαιοσύνη, η εξουσία του δικαιούχου
της σφίγγει όλο και πιο πολύ το ζωνάρι.
Η Αντιγόνη σας αψηφά και φοράει μαύρα, σ' όλη τη χώρα
τη λύπη κουβαλά ο λαός και σας φιλοξενεί
Άλλωστε έξω απ' τη χώρα οι συγγενείς κι οι ακόλουθοι του Κροίσου
στοιβάζουν στα θησαυροφυλάκιά σας ό,τι χρυσό και λαμπερό
Πιες επιτέλους, πιες! ουρλιάζουν οι γελωτοποιοί των επιτηρητών
κι όμως ο Σωκράτης σας επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο μέχρι πάνω
Βλαστημάνε για τα κατεχόμενά σας όλοι μαζί οι θεοί
κι ο Όλυμπος γυρεύει να πληρώσει τη βουλιμία σας
Χωρίς ψυχή κι εσύ, Ευρώπη, θα χαθείς αφού απέβαλλες
τη χώρα της οποίας το πνεύμα σ' επινόησε
Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.
Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.
Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Dir Redensart war.
Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.
Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.
Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.
Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.
Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.
Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.
Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.
Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.
Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.
«Όσο σημαντική και αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρώπης, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να επιβάλει την βούλησή της στις υπόλοιπες μεγάλες χώρες». Την φράση αυτή τη βρήκα στα νέα, ως αναφερόμενη σε άρθρο στη γερμανική εφημερίδα Stuttgarter Zeitung, σχετικά με την άνοδο του Hollande στην προεδρία της Γαλλίας. Αν και δεν κατάφερα να το εντοπίσω στο site της εφημερίδας, δε μου φαίνεται απίθανο να έχει γραφτεί. Δηλ. λένε ξεκάθαρα ότι υπάρχει ο πυρήνας των «μεγάλων» κρατών της ΕΕ, ο οποίος είναι υπεράνω των άλλων κρατών (αλλά και σ' αυτήν ακόμα την ομάδα των δυνατών κρατών, υπάρχει μια ιεραρχία). Όχι πως δεν ήταν φανερό στην πράξη, αλλά θα περίμενε κανείς να επιδεικνύουν μιαν επίφαση ισότητας μεταξύ των κρατών. Δεν κρατάνε πια ούτε τα προσχήματα. Κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν πρέπει να κρατάει τα ηνία της κοινοπολιτείας, όπως θέλουν να παρουσιάζουν την ΕΕ.
«Τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ελλάδα δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα», δηλώνει ο Γιούνκερ (πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου), στα νέα. Και ο καταιγισμός δηλώσεων συνεχίζεται ακάθεκτος, με αποκορύφωμα την πρόταση δημοψηφίσματος από τη Μέρκελ στον πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας Παπούλια. Αυτή το διέψευσε, αλλά φυσικά και δεν ήθελε να παραδεχτεί αυτό που όλοι ξέρουν, ότι η Γερμανία θεωρεί δικαίωμά της να παρεμβαίνει στα εσωτερικά των υποδεέστρων χωρών. Φυσικά και το έκανε. Δε θα 'ταν η πρώτη φορά.
Όταν λίγο καιρό μετά την ανάθεση στον Παπαδήμο της πρωθυπουργίας της Ελλάδας, ανατέθηκε στο Μόντι η πρωθυπουργία της Ιταλίας, μία φίλη ιταλίδα απ' το γραφείο κάλεσε σε εορτασμό επειδή η Ιταλία ξεφορτώθηκε τον Μπερλουσκόνι. Φυσικά και δεν πήγα. Τον Μπερλουσκόνι καλώς ή κακώς τον ψήφισε ο ιταλικός λαός. Σε τι δημοκρατία ζούμε; Μπορεί οι λαοί να είναι ανενημέρωτοι, ηλίθιοι, να μη βλέπουν το δάσος αλλά το δέντρο, μπορεί να κάνουν λάθος κρίσεις για όλους τους λάθος λόγους, αλλά έχουν ακόμα το δικαίωμα να διαλέξουν ποιος θα τους καταστρέψει.
Εγώ αυτό που βλέπω να συμβαίνει ειδικά τον τελευταίο μήνα είναι ένας απροκάλυπτος εκβιασμός του ελληνικού λαού από τη γερμανική κυβέρνηση, που ακολουθείται χωρίς προσχήματα από τους αρχηγούς των άλλων ευρωπαϊκών κρατών και τα ΜΜΕ. Ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θέλουν το καλό μας τύποι όπως ο Hollande, που μας χαϊδεύουν τ' αυτιά με το να λένε πως θέλουν να βοηθήσουν. Στην ουσία κι αυτοί εκβιάζουν με καλυμμένες τις απειλές: Ψηφίστε αυτόν που θέλουμε για να μείνετε στην οικογένεια. Σε ποια υγιή οικογένεια ορισμένα αδέρφια είναι υποχρεωμένα να δέχονται τους εκβιασμούς των πιο πλούσιων; Και γιατί να υπάρχουν αδέρφια πιο πλούσια απ' τ' άλλα;
Οι άνθρωποι μισούν να τους εκβιάζουν. Και σαν όλα τα παιδιά θα κάνουν το αντίθετο. Έτσι είναι τα πράγματα, τουλάχιστο αν τους έχει μείνει λίγο φιλότιμο, μετά απ' όλη αυτή την επιδρομή στο life style. Δε θέλουμε χάρες από κανέναν. Ούτε θέλουμε τη βοήθειά σας. Οι ανισότητες είναι το πρόβλημα, και η πηγή του είναι η ίδια, ανεξάρτητα με το αν μιλάμε για κράτη πολίτες φύλα φυλές ηλικίες: Αυτοδιάθεση του ατόμου.
Το Μιχαλολιάκο ποιος τον πιάνει πια... H Χρυσή Αυγή έλαβε επισήμως το 7% των ψήφων των ανθρώπων που ψήφισαν κόμματα που μπαίνουν στη βουλή ή το 4.5% του συνόλου της χώρας. Στις πρώτες δηλώσεις του Μιχαλολιάκου μετά την ανακοινώση των αποτελεσμάτων των εκλογών, τα "λεβεντόπαιδά" του όπως τους αποκαλεί, ζήτησαν με την είσοδο του ηγέτη τους να βαρέσουν προσοχή οι δημοσιογράφοι, ως ένδειξη σεβασμού προς το χαρισματικό ηγέτη τους. Αυτοί, σαστισμένοι ίσως στην αρχή, υπάκουσαν. Θα έπρεπε να τους αψηφίσουν και να φύγουν. Όμως δεν το έκαναν. Μπορεί να κάθισαν να δέχονται την προσβόλα ακόμα κι από περιέργεια ή από φόβο, αλλά έτσι αποκαλύπτεται πλέον φανερότατα ότι είναι μαλάκες.
Δε θέλω να μακρυγορήσω σχετικά με το ποιόν των «λεβεντόπαιδων» της ΧΑ, υπάρχουν άπειρα ντοκουμέντα, και μία πολύ καλή ανάλυση και παρουσίασή τους στο IMC Athens. Δε θέλω να πω ούτε και για μεγάλη νίκη της αριστεράς, του ριζοσπαστικού χώρου, ή ό,τι άλλο συνηθίζεται να αναφέρεται πομπωδώς από χτες το βράδυ. Ούτε πως το εκλογικό σώμα έβαλε Χ το δικομματισμό. Η άποψή μου είναι πως αυτό που φάνηκε περισσότερο απ' όλα είναι η οργή του κόσμου, καθώς και ότι η ελληνική κοινωνία έφτασε στο αμήν για να παρουσιάσει τόσο χαμηλά ποσοστά στα κόμματα εξουσίας. Ελπίζω μόνο να διαψευστώ, και να αποδειχτεί ότι οι πολίτες ψήφισαν από συνείδηση, να θυμούνται τους λόγους που τους απέτρεψαν να δώσουν ψήφο σε ΠαΣοΚ/ΝΔ, καθώς και να έχουν καταλάβει ότι το να ψηφίζουν ΧΑ δεν είναι μαγκιά.
Δεν ήξερα πολλά πράγματα για τη ΧΑ. Κάτι εκπομπές, άρθρα, γνωστός που είχε τύχει της περιποίησής τους. Εντάξει, δεν ήθελα κιόλας να ξέρω περισσότερα. Αλλά αυτό που δεν ήξερα και ανακάλυψα μόλις τη μέρα των εκλογών είναι ότι το λογότυπό τους περιέχει το ναζιστικό σύμβολο. Σοκαρίστηκα. Στη Γερμανία «ο αγών μου» του Χίτλερ και το ίδιο σύμβολο είναι απαγορευμένα, και μάλιστα την πρώτη φορά που άκουσα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι απαγορευμένο το θεώρησα λογοκρισία. Δε φανταζόμουν ότι υπάρχει κάποιος που να αυτοπροβάλλεται μ' αυτό το σύμβολο, όπως δε φαντάζόμουν ότι κάποιος θα λέει «είμαι ναζιστής» και δε θα τον παίρνουν με τις πέτρες. Sorry, ξέχασα, αυτοί δηλωνουν εθνικιστές.
Εγώ πάλι λέω ότι είναι μισάνθρωποι. Μέχρι στιγμής έχουν διαπράξει δύο ειδών επιθέσεις: Σωματικές επιθέσεις σε μετανάστες και αναρχικούς, ίσως και αριστερούς/κομμουνιστές. Λεκτικές επιθέσεις σε γυναίκες, δημοσιογράφους, άλλους πολιτικούς. Εκτιμάται ότι δε συντρέχουν λόγοι ανησυχίας για τους έλληνες εβραίους, δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή στόχος της ΧΑ είναι οι μετανάστες. Βέβαια. Οι φασίστες ξέρουν να διαλέγουν τους εχθρούς τους, αυτούς που είναι λιγότερο πιθανό να έχουν την αλληλεγγύη των πολιτών. Γιατί οι πολίτες είναι τόσο βλάκες που δεν ξέρουν να ξεχωρίζουν ποιος είναι αυτός που τους απειλεί.
Μαθαίνω ότι η σβάστικα δεν ανακαλύφθηκε από τους ναζί σα σύμβολο. Συναντάται σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς σ' όλη τη γη, πρωταρχικά συμβόλιζε τον ήλιο και το νόημά της έχει να κάνει με τη συνέχεια και τη μεταβλητότητα της ζωής, συμβολίζοντας πρόοδο κι ευημερία. Το γεγονός ότι μετά την επέλαση των βαρβάρων συνδέθηκε μ' αυτούς κι η χρήση της αποτέλεσε ταμπού είναι λάθος, εν μέρει γιατί φαίνεται σα να διαλέγουμε τα χειρότερα στη συλλογική μας θύμηση.
Πάντως συνεχίζω να πιστεύω ότι η εξαίρεση της ΧΑ από την προβολή είναι λάθος. Όχι μόνο για να μην υποπέσουμε στην παγίδα της λογοκρισίας, αλλά και γιατί έτσι θα ήταν πιο φανερή η ιδεολογία τους. Τώρα, αν η προβολή της σαθρότητας της ΧΑ δε συνέβαλλε στο να πέσουν τα ποσοστά της ΧΑ στις επόμενες εκλογές (που θα 'ναι βασικά αποτέλεσμα της προβολής των μελών από τα ΜΜΕ χωρίς αντίλογο στα λεγόμενά τους), τότε μάλλον παίρνουμε ό,τι μας αξίζει (στην πλειοψηφία μας τουλάχιστο).
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη όσον αφορά τα εγκλήματά τους. Κι αφού το επίσημο κράτος δεν κάνει τίποτα σ' αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστο δε θα 'πρεπε να αντιτίθεται σ' αυτούς που το κάνουν, με όποιον έμμεσο και άμεσο τρόπο. Στην ανάγκη και με χρήση βίας. Κι η ανάγκη υπάρχει.
Δεν έχω ακόμα αποφασίσει αν θα ψηφίσω ούτε τι θα ψηφίσω αν το κάνω. Οι παρακάτω είναι τα σημεία που θα καθορίσουν την επιλογή μου.
Παρατηρήσατε ότι το ΠαΣοΚ ξαναθυμήθηκε τη λέξη "κεντροαριστερά" μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ενώ είχε τουλάχιστο δυο δεκαετίες να τη χρησιμοποιήσει;
Τα όρια φαίνεται να 'χουν χαθεί, σβηστεί ή επίτηδες καταστραφεί από αυτούς που τα δημιουργησαν (αυτά η τη ψευδαίσθησή τους). Κέντρο, αριστερά, δεξιά, άκρα (Θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω ότι ακροαριστερά δεν υπήρξε ποτέ στο κυνοβούλιο, ούτε το σταλινικό κατάλοιπο υπήρξε τέτοιο, αλλά ούτε και ο ΣυΡιζΑ που οι μεγαλοδημοσιογράφοι επιμένουν να τον αποκαλούν έτσι, επειδή δηλώθηκε ότι θα φορολογηθούν παραπάνω οι μεγάλες περιουσίες και τα μεγάλα εισοδήματα).
Δε μένει παρά να καταλάβουμε ότι το αύριο της ζωής δε θα 'χει να κάνει μ' αυτούς, με κανέναν απ' αυτούς, τίποτα απ' αυτούς δε θα καταφέρει να επιζήσει. Γιατί το αύριο συνοδεύεται από μία προϋπόθεση: ότι θα έχουν υπάρξει αυτοί που θα τους ανατρέψουν.
