Να μη υποκύψουμε στους εκβιασμούς!

«Όσο σημαντική και αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρώπης, δεν είναι αρκετά ισχυρή για να επιβάλει την βούλησή της στις υπόλοιπες μεγάλες χώρες». Την φράση αυτή τη βρήκα στα νέα, ως αναφερόμενη σε άρθρο στη γερμανική εφημερίδα Stuttgarter Zeitung, σχετικά με την άνοδο του Hollande στην προεδρία της Γαλλίας. Αν και δεν κατάφερα να το εντοπίσω στο site της εφημερίδας, δε μου φαίνεται απίθανο να έχει γραφτεί. Δηλ. λένε ξεκάθαρα ότι υπάρχει ο πυρήνας των «μεγάλων» κρατών της ΕΕ, ο οποίος είναι υπεράνω των άλλων κρατών (αλλά και σ' αυτήν ακόμα την ομάδα των δυνατών κρατών, υπάρχει μια ιεραρχία). Όχι πως δεν ήταν φανερό στην πράξη, αλλά θα περίμενε κανείς να επιδεικνύουν μιαν επίφαση ισότητας μεταξύ των κρατών. Δεν κρατάνε πια ούτε τα προσχήματα. Κανένα ευρωπαϊκό κράτος δεν πρέπει να κρατάει τα ηνία της κοινοπολιτείας, όπως θέλουν να παρουσιάζουν την ΕΕ.

«Τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ελλάδα δείχνουν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα», δηλώνει ο Γιούνκερ (πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου), στα νέα. Και ο καταιγισμός δηλώσεων συνεχίζεται ακάθεκτος, με αποκορύφωμα την πρόταση δημοψηφίσματος από τη Μέρκελ στον πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας Παπούλια. Αυτή το διέψευσε, αλλά φυσικά και δεν ήθελε να παραδεχτεί αυτό που όλοι ξέρουν, ότι η Γερμανία θεωρεί δικαίωμά της να παρεμβαίνει στα εσωτερικά των υποδεέστρων χωρών. Φυσικά και το έκανε. Δε θα 'ταν η πρώτη φορά.

Όταν λίγο καιρό μετά την ανάθεση στον Παπαδήμο της πρωθυπουργίας της Ελλάδας, ανατέθηκε στο Μόντι η πρωθυπουργία της Ιταλίας, μία φίλη ιταλίδα απ' το γραφείο κάλεσε σε εορτασμό επειδή η Ιταλία ξεφορτώθηκε τον Μπερλουσκόνι. Φυσικά και δεν πήγα. Τον Μπερλουσκόνι καλώς ή κακώς τον ψήφισε ο ιταλικός λαός. Σε τι δημοκρατία ζούμε; Μπορεί οι λαοί να είναι ανενημέρωτοι, ηλίθιοι, να μη βλέπουν το δάσος αλλά το δέντρο, μπορεί να κάνουν λάθος κρίσεις για όλους τους λάθος λόγους, αλλά έχουν ακόμα το δικαίωμα να διαλέξουν ποιος θα τους καταστρέψει.

Εγώ αυτό που βλέπω να συμβαίνει ειδικά τον τελευταίο μήνα είναι ένας απροκάλυπτος εκβιασμός του ελληνικού λαού από τη γερμανική κυβέρνηση, που ακολουθείται χωρίς προσχήματα από τους αρχηγούς των άλλων ευρωπαϊκών κρατών και τα ΜΜΕ. Ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θέλουν το καλό μας τύποι όπως ο Hollande, που μας χαϊδεύουν τ' αυτιά με το να λένε πως θέλουν να βοηθήσουν. Στην ουσία κι αυτοί εκβιάζουν με καλυμμένες τις απειλές: Ψηφίστε αυτόν που θέλουμε για να μείνετε στην οικογένεια. Σε ποια υγιή οικογένεια ορισμένα αδέρφια είναι υποχρεωμένα να δέχονται τους εκβιασμούς των πιο πλούσιων; Και γιατί να υπάρχουν αδέρφια πιο πλούσια απ' τ' άλλα;

Οι άνθρωποι μισούν να τους εκβιάζουν. Και σαν όλα τα παιδιά θα κάνουν το αντίθετο. Έτσι είναι τα πράγματα, τουλάχιστο αν τους έχει μείνει λίγο φιλότιμο, μετά απ' όλη αυτή την επιδρομή στο life style. Δε θέλουμε χάρες από κανέναν. Ούτε θέλουμε τη βοήθειά σας. Οι ανισότητες είναι το πρόβλημα, και η πηγή του είναι η ίδια, ανεξάρτητα με το αν μιλάμε για κράτη πολίτες φύλα φυλές ηλικίες: Αυτοδιάθεση του ατόμου.